Vanuit het compensatieplan wordt een andere aanpak t.a.v. de compensatie aanbevolen.
De kenmerken zijn: projectoverstijgend, toekomstgericht, wettelijke en bovenwettelijke compensatie , omgevingsfonds en onafhankelijke gebiedsbeheerder.
Projectoverstijgend
Omdat er tot nu toe per project wordt gekeken hoe er (wettelijk) gecompenseerd kan worden, zijn zowel het beschikbare budget als de toepasbare maatregelen voor compensatie vaak zeer beperkt. Het is beter om de compensatie vanuit verschillende projecten samen te voegen; dat geeft meer mogelijkheden voor een effectieve plan voor de leefomgeving.
Toekomstgericht
Wanneer men de compensatie van verschillende projecten samenvoegt, kan men ook rekening houden met toekomstige projecten, ook al zijn deze nog niet concreet uitgewerkt. Op basis van een waarschijnlijke toekomst kan nagedacht worden over een te bereiken doel voor de leefomgeving.
Bovenwettelijke compensatie
De (wettelijke) compensatie wordt op dit moment uitsluitend verleend op basis van verloren gegane natuurgrond. Dit leidt tot een compensatie, die geen recht doet aan de werkelijke aantasting van de leefomgeving (visuele vervuiling, geluidsbelasting, etc.). Extra compensatie, puur voor de leefomgeving, is niet mogelijk omdat de kosten hiervoor niet gerechtvaardigd worden op basis van het doelmatigheidscriterium.
Het rapport stelt een een andere kijk op “doelmatigheid” voor. Dat wordt aldus verwoord in het rapport:
"Doelmatigheid zou ook moeten inhouden dat een gebiedsinvestering wordt gedaan, omdat dit een afspraak van groot maatschappelijk belang is met de omgeving en dus doelmatig is vanwege het draagvlak en voortgang van het realiseren van de energietransitie".
Omgevingsfonds en onafhankelijke gebiedsbeheerder
De extra kosten voor compensatie zouden gedragen moeten worden door partijen die bij de projecten belang hebben. De bedragen moeten worden gestort in een omgevingsfonds, dat beheerd wordt door een onafhankelijke gebiedsbeheerder